معلولان موفق و گذر از مشکلات روزمره موجود در جامعه
معلولان موفق و گذر از مشکلات روزمره موجود در جامعه ، وقتی از معلولیت صحبت می کنیم بلافاصله به یاد یک چرخ ویلچر و فرد مهجور و محدود می افتیم.
غافل از اینکه معلولانی داریم که نه تنها محدود و مهجور و ویلچری نیستند بلکه هزاران بار توانمندتر و هنرمند تر و قوی تر از افراد عادی هستند.
بیکاری، عدم حمایت شایسته از خانواده های دارای معلول، بیمه درمانی معلولان، پایین بودن نرخ مستمری، نبود وسایل توان بخشی استاندارد و مورد نیاز معلولان، مسکن و اجرا نشدن ماده مربوط به مسکن معلولان در قانون جامع، اختصاص نیافتن بودجه کافی و لازم برای اجرای کامل قانون جامع و کمبود جدی بودجه سازمان بهزیستی به عنوان متولی معلولان، وجود باورهای منفی و غلط مردم نسبت به معلولان، ابهام در قانون بازنشستگی معلولان، عدم حمایت از معلولان سطح متوسط و ضعیف.
موارد فوق تنها بخشی از مشکلات گریبانگیر یک معلول و خانواده اش است.
با همه مشکلات جسمی و حرکتی فرد معلول، این قشر هیچ گاه در برابر مشکلات منفعل نبوده.
آنها با تلاش و پشتکار مثال زدنی کارهایی انجام می دهند که حتی افراد سالم نیز برای رسیدن به آن موفقیت ها باید تلاش مضاعف کنند.
برای معرفی معلولان موفق و برتر ورزشی، هنری و شنیدن مشکلات و خواسته هایشان خبرگزاری ایرنا مرکز تبریز میزگردی با حضور چند معلول موفق برگزار کرده است.
از افتخارآفرینی های بین المللی ورزشی تا فعالیت های سینمایی
وحید شیرزاد، هنرمند برجسته تئاتر، سینما و قهرمان دو و میدانی
او هر چیز و هر کسی بگویی هست، الا معلول!
در ظاهر معلول است اما توانایی ها و هنرهایش، معلولیت را به حاشیه برده.
تنها چیزی که می توان در وی دید؛ شجاعت، جسارت و صراحت است.
قهرمانی دو و میدانی، عضویت در تیم ملی، کسب نشان بهترین بازیگر در جشنواره بین المللی تئاتر اصفهان با حضور هنرمندان ۶ کشور خارجی، کسب عنوان بهترین بازیگر مرد در جشنواره شمال غرب کشور در زنجان، دریافت جایزه سوم بازیگری مرد در جشنواره تئاتر استانی و نامزد بهترین بازیگر مرد در جشنواره تئاتر فجر، بخشی از افتخارآفرینی های «وحید شیرزاد» است.
شیرزاد در مورد فعالیت هایش گفت:
سال ۱۳۹۰ از طریق دوستان وارد رشته ورزشی دو و میدانی شدم.
اصلا نمی دانستم که معلولان و جانبازان هم ورزش می کنند.
تا کنون هم هر جا ورزش کرده بودم با افراد سالم بود.
بعدها با حمایت خانواده و سرمربی تیم ملی، آقای کاظم زاده، بطور رسمی وارد ورزش معلولان شدم.
وی با بیان اینکه در اولین حضورم با یک ماه تمرین، مقام سوم کشوری را در سال ۱۳۹۱ به دست آوردم، افزود:
با ادامه تمرینات در سال ۱۳۹۲ نایب قهرمان و در سال ۱۳۹۴ قهرمان کشور در رشته دو و میدانی شدم.
وی با بیان اینکه ورود به عرصه بازیگری مرا از میدان ورزش دور کرد، گفت:
در جشن روز جهانی معلولان در سال ۱۳۹۴ خانم نازیلا ایران زاد، کارگردان تئاتر، برای انتخاب بازیگر آمده بود، که با انتخاب من مسیر زندگی ام تغییر یافت.
شیرزاد با بیان اینکه من از بازیگری، اصطلاحاتی مانند حس، میزانسن و هیچ چیز دیگر نمی دانستم، افزود:
با تمرینات پرفشار و حمایت های بی دریغ خانم ایران زاد، به عنوان اولین بازیگر معلول به صورت حرفه ای وارد تئاتر شدم.
حتی مقام کشوری را هم کسب کردم
وی ادامه داد: بارها و بارها گفتم که نمی توانم، ولی خانم ایران زاد اصرار کرد که می توانی.
آن قدر کار کردیم که در مرحله نهایی کاراکتر «شاپشال»، معلم روس محمدعلی شاه، را در نمایش «زینب پاشا» که نقش بسیار سنگینی هم بود اجرا کردم.
همچنین لهجه روسی_ترکی را برای نخستین بار در تئاتر خلق کردم.
شیرزاد از کسب مقام سوم بازیگری در تئاتر «پاشا» خبر داد و گفت:
همچنین در جشنواره تئاتر فجر پارسال نیز کاندیدای بهترین بازیگر شدم.
در بین پنج بازیگر برتر سالم کشوری، به عنوان بهترین بازیگر انتخاب شدم.
خبرنگار تهرانی در اینباره گفت: «وحید شیرزاد قوی ترین فرد تالار وحدت است».
وی فعالیت در عرصه سینما را نیز جزو افتخارات خود دانست و افزود:
اولین کارم را با فیلم «آوازهای مادرم» شروع کردم.
بعد از آن در فیلم سینمایی «دری» (پوست) حضور داشتم.
هم اکنون هم در ساخت سریال «جلال» همکاری می کنم.
مهدی هاشم زاده، قهرمان جهان در رشته دو و میدانی
مهدی هاشم زاده، قهرمان جهان در رشته دو و میدانی و از معلولان موفق نیز، ورود به عرصه ورزش را مدیون پدرش که جانباز و ورزشکار است، حضور دارد و گفت:
سال ۱۳۸۷ با رشته دو و میدانی آشنا شدم.
در سال ۱۳۸۸ در اولین مسابقات برون مرزی کشور ژاپن شرکت کردم.
هاشم زاده با بیان اینکه ورزش، زندگی ام را خیلی تغییر داده و مرا از گوشه نشینی خارج کرد، افزود:
از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۶ چهار مدال جهانی، ۶ مدال آسیایی را کسب کردم.
همچنین رکوردار آسیا و جهان و کشور هستم.
هاشم زاده ادامه داد: در سال ۲۰۰۹ در ژاپن نقره گرفتم.
در سال ۲۰۱۱ در مسابقات جهانی چک در رشته «دریک» اول و در وزنه دوم شدم
سال ۲۰۱۳ پاراآسیایی مالزی ۲ مدال طلا گرفتم و در آخرین مسابقه سال ۲۰۱۶ دبی در پرتاب دیسک نقره گرفتم.
مهسا حسین پور یکی دیگر از معلولان موفق
مهسا حسین پور یکی دیگر از معلولان موفق ، دارنده مدال طلا و نقره کشوری در رشته شنا و دانشجوی مددکاری اجتماعی نیز درباره ورود به عرصه ورزش اظهار داشت:
سال ۱۳۹۰ به طور غیرحرفه ای شنا کار می کردم که مربی ورزشی ام استعداد مرا کشف کرد.
در عرض یک ماه تمرین مقام قهرمانی کشور را به دست آوردم.
وی با بیان اینکه با تشویق ها و حمایت های مربی ام، خانم جاوید، فعالیت حرفه ای را در رده بزرگسالان ادامه دادم، افزود:
در کنار شنا در رشته تنیس نیز شروع به تمرین کردم که در استعدادیابی نیز پذیرفته شدم.
اکرم قربانی، دانشجو و ورزشکار تنیس بازی نیز که به تازگی وارد عرصه حرفه ای ورزش شده است، گفت:
با تشویق دوستان و حمایت خانواده وارد این عرصه شدم.
به مدت یک سال مشغول تمرین هستم.
وی با بیان اینکه به ورزش و به ویژه تنیس خیلی علاقه دارم، اظهار داشت:
ورزش بهانه ایست تا خانم ها و به خصوص معلولان از خانه بیرون بیایند.
معلولان موفق میگویند: حمایت از معلولان بسیار ناچیز است
هاشم زاده یکی از معلولان موفق ، قهرمان جهان در رشته دو و میدانی، در مورد مسایل و مشکلات حوزه معلولان با بیان اینکه رشته دو و میدانی رشته خیلی سنگینی است که شامل ۲۶ ماده و انفرادی است، گفت:
در رشته های انفرادی همه مشکلات هم از نظر استرس و فشار روحی و هم هزینه ها فقط بر عهده یک نفر است.
در حالی که در رشته های گروهی، شکست و هزینه بر عهده همه نفرات تیم است.
برای معلولان یک سالن فوتسال برای تمرین می دهند
هاشم زاده مشکلات ورزش معلولان را نبود سالن تمرین و هزینه های بالای کفش و لباس اعلام و اظهار داشت:
برای معلولان یک سالن فوتسال برای تمرین می دهند.
آن هم یک تایم مخصوص آقایان و تایم بعدی در اختیار بانوان است،
در حالی که سالن سرپوشیده دو و میدانی در تبریز موجود است، اما برای ما نمی دهند.
وی با بیان اینکه تمرین در هوای سرد بیرون آسیب دیدگی های شدیدی به همراه دارد، گفت:
همه رقبای من در تهران و لرستان در هوای سرد جای مخصوص تمرین دارند اما ما از آن محروم هستیم.
هاشم زاده با بیان اینکه یک گونی مدال در خانه دارم که برای آن ارزش خاصی قایل نیستند، اظهار داشت:
حین تمرین دچار آسیب دیدگی شده و نتوانستم خودم را برای مسابقات آماده کنم.
انتظار دارم حالا که این همه زحمت کشیده ام حمایتی از من بشود.
وی با بیان اینکه من لیسانس تربیت بدنی دارم و خودم هم متاهل هستم، افزود:
از سال ۱۳۹۴ بابت اشتغال سه درصدی حق معلولان نامه نگاری های زیادی با شورای شهر و شهرداری داشتم.
اما هر جا رفتم پاسکاری کردند و با این همه مقام و رشته تحصیلی دستم جایی بند نیست.
معلولان موفق ، استعداد های گم شده
وحید شیرزاد یکی دیگر از معلولان موفق ، بازیگر تئاتر و سینما، نیز با بیان اینکه در تئاتر معلولان استعداهای فراوانی وجود دارد.
هم این قشر را از گمنامی و مهجوری خارج می کند و هم زمینه اعتلای هنر است، گفت:
در همه استان ها کانون تئاتر معلولان وجود دارد اما در آذربایجان شرقی به رغم استعدادهای فراوان هنوز در این زمینه کاری انجام نشده است.
مهسا حسین پور از معلولان موفق ، دارنده مدال نقره شنای کشور، نیز مناسب سازی شهری و فضاهای عمومی را از عمده ترین مشکلات معلولان ذکر کرد
وی در ادامه گفت: من در عرصه تئاتر هم در رشته عروسک گردانی فعالیت داشتم
در سال ۱۳۹۴ به عنوان بهترین بازیگر انتخاب شدم.
اما به دلیل مشکلات رفت و آمد با ویلچر و هزینه های بالای رفت و آمد نتوانستم ادامه دهم.
قربانی، ورزشکار تنیس، نیز مناسب سازی را مشکل عمده یک فرد معلول دانست و گفت:
خیابان های تبریز طوری است که یک معلول با ویلچر نمی تواند برود.
از طرفی اتوبوس ها هم سوار نمی کنند و خانواده ها هم توان مالی ندارند.
این عوامل سبب می شود معلولان در کلاس های هنری و یا ورزشی نتوانند حضور یابند.
وی در مورد شهریه دانشگاهی معلولان نیز اظهار داشت: بهزیستی از ۷۰ درصد شهریه فقط ۵۰ درصد را می پردازد.
ما علاوه بر هزینه های درمانی و فیزیوتراپی با هزینه تحصیل نیز دست و پنجه نرم می کنیم.
اشتغال و حمایت های مالی مهم ترین خواسته معلول است
شیرزاد در مورد انتظارات وخواسته هایشان از جامعه و نهادهای مسوول با بیان اینکه تبریز در روی کاغذ «شهر اولین ها» نامیده می شود اما واقعیت چنین نیست، افزود:
بهزیستی به عنوان متولی معلولان مرا نمی شناسد و حضور ما فقط در روز جهانی معلولان ملموس است.
وی گفت: خیلی از معلولان با کمبود وسایل کمک حرکتی مواجه اند
معلول علاوه بر مشکل عصا و ویلچر، به خاطر پلاستیک ساده زیر عصا در خانه می ماند و نمی تواند برای امور شخصی بیرون بیاید.
شیرزاد ادامه داد: در قانون آمده است برای خانواده های دارای ۲ معلول باید بهزیستی خانه تهیه کند
اما این ها وقتی مراجعه می کنند، گفته می شود شما خانه را بخرید و سند را بیاورید ما فقط ۲۰ میلیون تومان می دهیم
آیا با این پول در تبریز می شود خانه خرید.
کارت بهزیستی و بی ارزش بودن آن
وی کارت معلولیت صادر شده از بهزیستی را فاقد ارزش دانست و گفت:
در ترکیه وقتی این کارت را به پلیس نشان دادم، پلیس برایم تاکسی گرفت و با این کارت خودش مرا سوار هواپیما کرد، اما در ایران با این کارت حتی نمی توانیم سوار اتوبوس بشویم.
هاشم زاده نیز کارت ورزش معلولان را فاقد ارزش دانست و گفت:
با این کارت نه تنها هیچ امکاناتی به ما نمی دهند بلکه برای تمدید آن باید سالانه ۱۰ هزار تومان هم بپردازیم.
وی خواستار اعمال سهمیه استخدام سه درصد معلولان شد و افزود:
مددکار بهزیستی باید خودش معلول باشد تا هم یک شغل ایجاد شود و هم درد معلول را بفهمد.
هاشم زاده با بیان اینکه هزینه های معلول متاهل علاوه بر معلول مجرد است، گفت:
چرا یک معلول باید بخاطر امرار معاش دستفروشی کند و آن هم با سنگ اندازی مامور شهرداری مواجه بشود.
آیا بهزیستی توانایی ایجاد اشتغال برای ۱۰ معلول را هم ندارد
قربانی نیز خواستار اعمال سهمیه سه درصد و نیز آموزش مهارت از طرف بهزیستی شد و گفت:
با وام اشتغال بدون مهارت نمی توان کاری کرد و باید معلول مدرک هنر و حرفه ای داشته باشد.
وی افزود: حتی وام ۱۰ میلیون تومانی اشتغال را هم برای پروانه کسب می دهند که ما نداریم.
از طرفی اقساط آن برای یک معلول و خانواده اش کمرشکن است و اگر اقساط را ندهی مستمری ۴۵ هزار تومانی ات را قطع می کنند.
حسین پور نیز اولین و آخرین خواسته یک معلول را اشتغال ذکر کرد و گفت:
مسئولان حداقل هزینه رفت و آمد یک معلول به سالن ورزشی برای تمرین را بدهند تا معلول بیش از این در کنج خانه نماند.
به گزارش ایرنا، با همه مشکلات و موانع برای یک فرد معلول، اینها افرادی به مراتب قوی تر، بااستعدادتر و پشتکارتر از انسان های عادی هستند
با وجود مشکلات حرکتی، کارهای شگفت آور و تحسین برانگیزی انجام می دهند
تنها خواسته شان از مردم تغییر نگاه به این قشر است و اینکه «با نگاه ترحم آمیز ما را رنجور نسازند».
اینها معلول هم باشند، شهروندان این کشور و فرزندان این ملت اند و از حقوقی برابر با همه طبق قانون برخوردارند، پس به حقوق اولیه شان احترام بگذاریم.
یک روز در تقویم رسمی جهان و ایران به عنوان «روز معلولان» نامگذاری شده است.
معلولان می گویند وجودمان فقط در آن یک روز خلاصه شده و بعد از آن ما گمشدگانیم.
ترحم دردی از ما دوا نمی کند، ما حمایت می خواهیم.
نگارش از: نعمت مرادپور
منبع : ایرنا
