هیچ کودکی در ایران ناشنوا نمی ماند
اجل لوبیان گفت: از زمان راه اندازی این بنیاد دیگر هیچ کودک ایرانی وجود ندارد که به او درمان کاشت حلزون را توصیه کرده باشند و به دلیل نداشتن هزینههای درمانی خانواده، درمان خود را پی نگرفته باشد.
وی درباره استفاده از ظرفیت تشکلهای مردم نهاد در حوزه ارتقای جایگاه نظام سلامت گفت: بنیاد ما به عنوان یک تشکل مردم نهاد از ۵ سال گذشته تاکنون فعالیت خود را صرفاً برای کودکان ناشنوا آغاز کرده است. کودکانی که اگر درمان شأن به درستی انجام نمیشد بدون شک ناشنوا و ناگویا باقی میماندند.
وی ادامه داد: دولت پروتز را به صورت رایگان در اختیار مردم قرار میدهد اما گروهی از مردم بخاطر مشکلات معاینات قبل از عمل و پرداخت فرانشیز و غیره شدیداً مشکل دارند. در حقیقت حداقل ۶ دهک جامعه قادر به پرداخت مبالغ کمی حتی برای فرانشیز در این نوع درمان نبودند و معمولاً کار درمان فرزندان خود را رها میکردند.
مدیرعامل بنیاد خیریه شنوایی بخشی شفاء اظهار داشت: وقتی خانوادهای از لحاظ مالی ضعیف باشد و برای درمان ناشنوایی فرزند خود مراجعه کند و هزینههای درمانی را ببیند، تصمیم به رها کردن این درمان میگیرد.
خیلی از افرادی که هم اکنون در جامعه ما ناشنوا هستند وقتی پای درد و دل خانوادههایشان بنشینید این موضوع را عنوان میکنند.
اما این خیریه از ۵ سال قبل تشکیل شده و افراد برجسته ای برای کار در آن پیشقدم شدند و امروز بعد گذشت ۵ سال از خیرین، دانشگاهها، سازمان بهزیستی و غیره کمک گرفته شد و هیچ کودک ایرانی وجود ندارد که به او درمان کاشت حلزون را توصیه کرده باشند و به دلیل نداشتن هزینههای درمانی خانواده، درمان خود را پی نگرفته باشد.
اجل لوبیان بیان کرد: در حقیقت از سوی این بنیاد مشکل مالی برای افرادی که باید کاشت حلزون میشدند کاملاً برطرف شده است. همچنین مشکل افرادی که جزو خانوادههای دهک یک تا ۶، سالهای قبل عمل شدند و به تأمین هزینه برای تعمیر قطعه دستگاه خود نیاز داشتند، حل شده است.
وی درباره نقش مشارکتهای اجتماعی در حوزه سلامت عنوان کرد: حوزه سلامت هم دنیا را دارد و هم آخرت را. خیرین در تمام حوزهها فعال هستند اما وقتی صحبت از درمان و حوزه سلامت میشود آنها انگیزه بیشتری برای فعالیت دارند. در قضیه کرونا خیرین بار بزرگی را از روی دوش دولت برداشتند. مردم حاضرند برای درمان بیماران از سفره خود کم کنند و فردی را نجات دهند.
مدیرعامل بنیاد خیریه شنوایی بخشی شفاء تاکید کرد: برای گسترده شدن این کار تبلیغات نیاز نیست و تنها باید اعتمادسازی شود.
هر زمان خیرین کار خود را درست و مراکز خیریه فعالیتهای خود را شفاف کنند، اعتماد شکل میگیرد و مردم هم به آنها کمک خواهند کرد.
وی بیان کرد: امسال در بنیاد بخشش حدود ۲ میلیارد تومان از کمک خیرین متفرقه بهره گرفتیم. بنابراین اعتماد یک سرمایه اجتماعی است و همه مراکز خیریه به این نتیجه رسیدند که اعتبار اجتماعی یک روزه، با تبلیغات و دستورات مقامهای برتر به دست نمیآید.
اجل لوبیان با اشاره به موانع موجود برای جلب مشارکتهای اجتماعی اظهار داشت: به نظرم همه ابعاد حوزه درمان میتواند مشارکت خیرین را جلب کند. گروههای داوطلب در مواردی همچون ساخت مدرسه و ساختمان، کمک به مردم سیل زده و زلزله زده و غیره بسیار میتوانند کمک کننده باشند ولی در حوزه بهداشت و درمان تنها گروههای داوطلبی که آموزش دیدند و تخصص دارند میتوانند اثرگذار باشند. بنابراین ما در بهداشت و درمان از گروههای داوطلبی که در این رشته هستند باید استفاده کنیم که البته آنها هم به مدیریت نیاز دارند چون ممکن است دید وسیعی برای این کار نداشته باشد.
وی درباره نقش مراکز درمانی خیریه در کاهش هزینههای سربار دولت تصریح کرد: در مناطقی که مراکز درمانی خیریه وجود دارند و مردم از خدمات سلامت آنها استفاده میکنند حتماً گروهی از مردم خیر کمکهای مالی دارند در غیر این صورت با تعرفههای دولتی ارائه خدمات قابل انجام نیست. دولت اگر از جلوی کار خیریههایی که در حوزه بهداشت و درمان کار میکنند مانع تراشی نکند، این خیریهها بیار میتوانند فعالیت داشته باشند.
اجل لوبیان گفت: ما افرادی باسابقه و اعتباری داریم که اگر مردم را به انجام کار خیر تشویق و ترغیب کنند بدون شک مردم پیرو حرف آنان اقدام میکنند اما اگر هر فردی بخواهد در امر فرهنگ سازی و ترویج کار خیر حرف و خواستهای داشته باشد، مردم بدون اعتماد دست به کاری نمیزنند. مثل بعضی سلبریتی ها که میتوانند مردم را به صحنه بیاورند. درنتیجه باید گفت گروهها و افرادی که مورد اعتماد مردم هستند بدون شک میتوانند مشارکت مردم را در حوزه سلامت نیز جلب کنند.