زهرا شجاعی ، معلولی که در عین نابرابری به زندگی امیدوار است

زهرا شجاعی ، معلولی که در عین نابرابری به زندگی امیدوار است

زهرا شجاعی 34 ساله ساکن خشکرود از توابع شهرستان ساوه می باشد.

دارای معلولیت استئوژنز ایمپرفکتا (Osteogenesis imperfecta) و به زبان ساده تر اختلال استخوان‌زایی.

درمورد بیماری اش می گوید:

این نوع بیماری، یک بیماری مادرزادی ست که به صورت ژن به او منتقل شده.

این نوع معلولیت تیپ های مختلفی دارد با این مشخصه که استخوان ها کم توان و دارای زور کمی می باشند و با کوچک ترین تکان، فشار یا ضربه یا حتی گاهی بدون دلیل شکستگی رخ می دهد و باید با دقت و احتیاط فراوان جا به جا شود.

زهرا شجاعی فرزند سوم خانواده است و دارای دو خواهر و سه برادر.

کوچکترین برادر 19 سال سن دارد و مبتلا به بیماری اوتیسم.

شغل پدر، شغل شریف کشاوری و مادرش خانه دار است.

یکی از خواهرانش در همان شهر خودشان دبیر است و دو برادار دیگر به صورت مستقل فعالیت می کنند.

زهرا می گوید برادر بزرگترم دو دختر کوچولوی زیبا و بسیار دوست داشتنی دارد.

زهرا همچنان علاقمند به ادامه تحصیل است

تحصیلات زهرا سیکل می باشد و در سال 81-82 توانست مدرک خود را کسب کند.

برای دریافت همین مدرک با توجه به نبود و کمبود دسترسی به امکانات تحصیلی مدت دو سال تلاش و دوندگی کرد.

ولی از آنجایی که متاسفانه شرایط و امکانات آموزشی در شهر و روستای محل اقامت شان مهیا نمی باشد نمی تواند ادامه تحصیل دهد تا بتواند از تحصیلات بالا برخودار باشد.

شرایط ادامه تحصیل زهرا نیاز به سلامت کامل جسمی و مناسب بودن شرایط فیزیکی محل تحصیل دارد.

تردد و رفت آمد برای او در شهر و روستای خود تقریبا غیرممکن است.

اما گاهی مجبوراست برای رفع نیازهایش با سختی فراوان و مشکلات متعدد در شهر پر مانع قدم بگذارد.

شهر و روستایی که امکانات رفاهی مناسب و برابری حقوق شهروندی در آن وجود ندارد.

زهرا شجاعی در این باره می گوید:

اعتقاد دارم کل دنیا یک خدای آسمانی دارد و برای زمین هم مخلوق زمینی وجود دارد که بخاطر توانایی هایش در قبال فرد ناتوان باید احساس مسئولیت کند.

اینکه میگویند “معلولیت محدودیت نیست” را شعار میدانم اما اطمینان دارم با کمک افراد توانا در قبال افراد کم توان از نظر مالی یا روحی ، روانی و جسمی گاهی محدودیت ها به صفر می رسند.

دل زهرا رنجیده است از مسئولین مربوطه شهر خود و برای مان از نامهربانی هایی می گوید که در اکثر خدمات اجتماعی برای او و خانواده اش صورت گرفته.

از مسئولین تقاضای حمایت بیشتر دارد. انتظار زهرا  شجاعی و هم نوعانش حمایت همه جانبه است نه اینکه مورد بی مهری و کم لطفی آنان قرار گیرند.

از تجربه چند باره ش می گوید که در انجام کارهای اداری با توجه به شرایط سخت تردد هیچ نوع ارفاقی برای او قائل نمی شوند. و شرایط سخت جسمی اش درک نمی شود.
سوال بزرگی در ذهن دارد:

چرا سازمان بهزیستی از حمایت افراد تحت پوشش خود دریغ می کند؟؟؟؟!!!!!

سال های زیادی ست که درد همراه همیشگی زهرا شده

او فعالیت های روزانه اش رو به صورت درازکشیده انجام می دهد.

با همان دست های ظریف و ضعیفش بافندگی می کند و در این هنر اصیل به مهارت خوبی رسیده است.

هنردستانش گوشه و کنار خانه را زینت بخشیده.

زینتی که مایه دلخوشی و رضایت خود و خانواده اش می باشد.

اوغات فراغت خود را با مطالعه در زمینه های هنری و قرانی پر می کند.

حفظ آیات کلام الله مجید و همدم شدن با اشعار فاخر ادبی تسکین بخش آلامش است.

زهرا شجاعی در آخر از آرزوی همیشگی اش می گوید:

آرزو دارم تا بتوانم همیشه در جمع همنوعان و دوستان خود باشم و بتوانم بیشتر با آنها در ارتباط باشم.

 

تصاویر دیگری از خانم رهزا سجاعی

 

تصاویر دیگری از خانم رهزا سجاعی

 

تصاویر دیگری از خانم رهزا سجاعی

رادیو توانی ها همواره سعی کردند افراد توانمند و موفق را به جامعه معرفی کنند تا همگان با فعالیت، موفقیت و توانایی یک فرد دارای معلولیت آشنا باشند.

فرد دارای معلولیت فردی ناتوان نیست بلکه توانائی هایی دارد که متفاوت باید دید.

شما نیز دوستان موفق دارای معلولیت خود را به ما معرفی کنید و اگر خودتان جزء آن‌دسته از افراد موفق هستید باعث افتخار ماست که معرف شما باشیم در رادیویی که متعلق به خود شماست.

رادیو توان